رعایت نکات لازم حین درمان ارتودنسی، توسط بیمار بسیار حائز اهمیت است. اگر گمان می کنید که درمان ارتودنسی صرفا یعنی مراجعه به مطب ارتودنتیست و قرار دادن دستگاه های ارتودنسی در دهان، کاملا در اشتباهید. شما باید در حین درمان ارتودنسی، مراقبت های ویژه ای را انجام دهید. همچنین ممکن است حین درمان ارتودنسی، دچار مشکلاتی شوید که بهتر است از آنها آگاه باشید. در ادامه شما را با مواردی که ممکن است حین درمان ارتودنسی با آنها مواجه شوید، آشنا می کنیم.
احساس فشار و درد
در طی درمان ارتودنسی در هر جلسه که به مطب ارتودنتیست مراجعه می کنید، متخصص ارتودنسی از طریق تعویض کش ها یا سیم ها و ….. به دندان ها نیرو اعمال می کند، تا دندان ها در جهت مورد نظر حرکت کنند. این کار باعث ایجاد احساس فشار و گاهی درد در ناحیه فک و دندان می شود. معمولا پس از اولین جلسه یعنی پس از قرار دادن دستگاه ارتودنسی این فشار بیشتر احساس می شود و در جلسات حین درمان کاهش می یابد. در صورتی که این احساس فشار یا درد آزار دهنده بود برای تسکین آن تنها از مسکن هایی که اجازه مصرف آن را از دکتر خود گرفته اید استفاده کنید. استفاده از برخی از قرص های ضد درد، باعث کاهش حرکت دندان ها و کند شدن روند درمان ارتودنسی می شود. از این رو از استفاده سرخود قرص های ضد درد خودداری کنید.
احساس لق شدن دندان ها
درمان ارتودنسی بر پایه وارد کردن نیرو و جابجایی دندان ها در میان استخوان های فک و لثه انجام می شود. به همین دلیل در طی درمان ارتودنسی دندان ها تحرک یا اصطلاحا لقی بیشتری در میان استخوان نگهدارنده خود دارند. این لقی ها معمولا طبیعی و گذرا هستند و در طی درمان یا نهایتا پس از پایان درمان و با تثبیت بافتهای نگهدارنده، مجددا دندان ها در میان بافت استخوان و لثه محکم می شوند. با این حال اگر در حین درمان ارتودنسی احساس کردید یک دندان خاص، دچار لقی بیش از حد نرمال شده است، به متخصص ارتودنسی خود اطلاع دهید.
پوسیده شدن دندان ها و خونریزی و تورم لثه ها
در حین درمان ارتودنسی، رعایت بهداشت دهان و دندان اهمیت بسیار ویژه ای دارد. پیش از درمان ارتودنسی، باید تمامی پوسیدگی های دندانی رفع شده باشد و لثه در وضعیتی کاملا سالم قرار داشته باشد. اگر بیمار در حین درمان ارتودنسی، بهداشت دهان خود را به درستی رعایت نکند، دندان هایش پوسیده شده و لثه هایش دچار التهاب و تورم می شوند که این معمولا سبب خونریزی لثه ها می شود. اگر این اتفاق رخ دهد، باید درمان متوقف شود تا پوسیدگی دندان و التهاب لثه فرد برطرف شود. برای پیشگیری از این مشکلات باید به طور مرتب و صحیح از نخ دندان و مسواک و سایر وسایل توصیه شده استفاده کرد تا مانع از تجمع پلاک میکروبی و بقایای مواد غذایی روی دندان ها و لثه و در اطراف وسایل ارتودنسی گردید.
کنده شدن براکت
رعایت نکردن رژیم غذایی مناسب در طول درمان و یا دستکاری کردن دستگاه های ارتودنسی می تواند سبب کنده شدن براکت های ارتودنسی شود. اگر براکت کنده شده است اما هنوز به سیم متصل است و اذیتی ندارد، آن را رها کنید تا توسط ارتودنتیست به آن رسیدگی شود. این مورد تا زمانی که برای فرد درد یا ناراحتی خاصی را ایجاد نکند اورژانس ارتودنسی به شمار نمی رود. در صورتی که براکت کنده شده موجب آزار بافت نرم دهان می شود می توان آن را با موم ارتودنسی پوشش داد و با مطب تماس گرفت تا زودتر از وقت بعدی براکت برداشته شود.
جابجایی و بیرون آمدن انتهای سیم ارتودنسی
گاهی اوقات، به خصوص در اوایل درمان، که سیم های استفاده شده نازک هستند و بیمار نیز هنوز به شرایط عادت نکرده است در اثر محکم مسواک زدن یا خوردن خوراکی های سفت، ممکن است سیمها جابجا شده یا از محل خود خارج شوند. در این مواقع ممکن است انتهای سیم ارتودنسی بیرون بزند و لب ها و گونه ها را آزار دهد. در این مواقع می توان از مقداری موم ارتودنسی برای پوشاندن ناحیه تیز سیم استفاده کرد و در اولین فرصت برای رفع مشکل به متخصص ارتودنسی خود مراجعه نمود. .
تغییر رنگ اورینگ
کش های رنگی ارتودنسی یا همان اورینگ ها که به دور براکت ها قرار می گیرند، تقریبا یک ماه در دهان بیمار می مانند. این کش ها بتدریج در محیط دهان و در تماس با بزاق و انواع مواد غذایی، بخصوص خوراکی هایی همچون، چای، قهوه، سس و نوشابه دچار تغییر رنگ می شوند. این موضوع در حین درمان ارتودنسی ممکن است برای بیمار آزار دهنده باشد چرا که شکل ظاهری را تحت تاثیر قرار می دهد و شاید این تصور که دندان های بیمار تمیز نیست، برای وی ایجاد شود. با این حال استفاده از اورینگ ها در ارتودنسی ثابت بسیار متداول است و نمی توان آن ها را حذف کرد. در صورتی که از این موضوع رنج می برید بهتر است با مشورت با متخصص ارتودنسی، از سیستم ارتودنسی سلف لیگیت که در آن براکت ها دارای درب می باشند، استفاده کنید. در این سیستم نیازی به استفاده از اورینگ نمی باشد.
یک دیدگاه بنویسید