مراحل درمان ارتودنسی

 مراحل درمان ارتودنسی

 

زمانی که تصمیم به درمان ارتودنسی می گیرید باید به یک ارتودنتیست خوب مراجعه کنید. ارتودنسی یک درمان نسبتا طولانی است و نیاز به صبر و تحمل بالای بیمار دارد. مراحل انجام درمان ارتودنسی در مطب دکتر جعفری به شکل زیر است.

جلسه مشاوره ارتودنسی

اگر مشکلی در دندانها و یا فک خود مشاهده و احساس می کنید که نیاز به درمان ارتودنسی دارید به عنوان اولین اقدام باید به مطب متخصص ارتودنسی جهت مشاوره اولیه بروید. در این جلسه، ابتدا اطلاعات اولیه پزشکی در مورد سلامت بیمار گرفته می شود، شکایت اصلی بیمار شنیده می شود. سپس وی به دقت معاینه و وضعیت فک ها و دندان ها و مشکلات موجود بررسی می شود. در اکثر موارد طی همان معاینه اولیه، ارتودنتیست مشکل را به طور کامل تشخیص می دهد و طرح درمان پیشنهادی خود را ارائه می کند. در این جلسه در مورد نیاز یا عدم نیاز به کشیدن دندان، طول تقریبی مدت درمان، روش انتخابی درمان شامل ارتودنسی متحرک یا ثابت و نوع براکت مناسب برای انجام درمان ثابت صحبت می شود. در برخی از موارد بسته به وضعیت بیمار، ممکن است نیاز به جراحی فک و سایر درمان ها نیز باشد.

سپس با در نظر گرفتن تمام این موارد مدت زمان تقریبی و هزینه درمان ارتودنسی مشخص می شود. در بعضی اوقات برای رسیدن به تشخیص قطعی و دادن طرح درمان مناسب و تعیین هزینه، نیاز به بررسی مدارک تشخیصی از جمله رادیوگرافی ها و فوتوگرافی و یا قالبهای گچی مطالعه که ابتدای درمان تهیه می شوند، می باشد.

مدارکی که قبل از شروع درمان باید تهیه شوند شامل موارد زیر می شوند:

رادیوگرافی های تشخیصی

پیش از شروع درمان ارتودنسی باید از فک ها و دندان ها رادیوگرافی تهیه شود. این رادیوگرافی ها وضعیت کلی سلامت دندانها و استخوان های فکین را به ما نشان می دهد و علاوه بر نشان دادن الگوی رشد فکین وضعیت هایی مانند دندان اضافه، دندان نهفته و…. را آشکار می سازد. به همین دلیل در درجه اول برای کمک به تشخیص مشکلات ارتودنسی فرد بسیار کمک کننده است. همچنین وجود مشکلاتی نظیر پوسیدگی دندان و یا تحلیل استخوان فک را نشان می دهد.

این رادیوگرافی ها همچنین وضعیت بیمار قبل از شروع درمان را ثبت می کنند و برای مشخص شدن تغییرات ایجاد شده در اثر رشد و درمان ارتودنسی در آینده ضروری و بسیار مفید هستند.

فوتوگرافی

تهیه فوتوگرافی از صورت، دندان ها و اکلوژن بیمار نیز یکی از الزامات قبل از درمان ارتودنسی است. این فوتوگرافی ها نیز همانند رادیوگرافی، وضعیت بیمار قبل از شروع درمان را ثبت می کنند و برای مشخص شدن تغییرات ایجاد شده در اثر رشد و درمان ارتودنسی در آینده و برای مقایسه با وضعیت پایان درمان ضروری و بسیار مفید هستند.

قالب دندان ها

مرحله بعدی قالب گیری دندان ها است. در این جلسه، از دندان های فک پایین و بالای بیمار قالب هایی تهیه می شود. با استفاده از این قالب ها کست های گچی دندان های بیمار تهیه می شوند که از آنها نیز همانند رادیوگرافی ها و فوتوگرافی برای طرح ریزی درمان و نیز به عنوان رکورد اولیه استفاده می شود.

مراجعه به دندانپزشک

در صورتی که دندان ها دچار پوسیدگی، جرم و مشکلاتی از این قبیل هستند، باید پیش از نصب دستگاه های ارتودنسی، این مشکلات رفع شوند و جرم گیری دندان ها، پر کردگی و … انجام شود. سلامت لثه و بافت های نگهدارنده دندان نیز در درمان ارتودنسی بسیار حائز اهمیت است و اگر مورد مشکوکی در لثه مشاهده شود، پیش از شروع درمان ارتودنسی، باید رفع گردد.

بنابراین پیش از شروع درمان ارتودنسی، ارتودنتیست شما را به دندانپزشک خانوادگی برای ترمیم دندان ها و رفع مشکلات دندانی و در صورت لزوم به متخصص لثه برای بررسی سلامت لثه ها و درمان مشکلات پریودنتال ارجاع می دهد.

شروع درمان ارتودنسی

پس از تهیه رکوردهای تشخیصی لازم که ذکر شد و اطمینان از سلامت دندان ها و لثه ها می توان درمان ارتودنسی را شروع کرد. مراحل انجام درمان ارتودنسی بر اساس نوع ناهنجاری و طرح درمان انتخاب شده متفاوت است.

ارتودنسی متحرک

در کودکانی که مشکلات خفیف دندانی دارند یا دچار ناهنجاری های فکی هستند ارتودنسی با پلاک های متحرک انجام می شود. در این حالت از دندانها قالب گرفته می شود و بر اساس آن و طبق دستور متخصص ارتودنسی، برای کودک پلاک ارتودنسی مناسب ساخته می شود. برای گرفتن نتیجه مطلوب این پلاک ها باید طی مدت زمانی که ارتودنتیست مشخص می کند استفاده شوند. ارتودنسی متحرک، مراحل کار کمی متفاوت تر است. در این ارتودنسی در ابتدا قالبی از دندان های بیمار ساخته می شود که با توجه به این قالب، الاینرهای متحرکی توسط شرکت های سازنده الاینر در خارج از کشور ساخته می شود. این الاینرها هرکدام شماره مخصوصی دارند که هر سه هفته یکبار، توسط ارتودنتیست به بیمار داده می شود. از مزایای استفاده از این روش، می توان به مشخص بودن نتیجه نهایی ارتودنسی اشاره کرد. البته همه این ها بستگی به همکاری بیمار در استفاده از الاینرها دارد.

 

ارتودنسی ثابت

در ارتودنسی ثابت، درمان با قرار دادن سیم و براکت های فلزی یا شفاف روی دندان ها، آغاز می شود. از طریق براکت ها و سیم ها، فشار روی دندان ها اعمال می شود و این فشار به آرامی سبب حرکت دندان ها می شود. فاصله زمان مراجعات بر اساس روش درمانی توسط متخصص ارتودنسی تعیین می شود ولی در روش متداول ارتودنسی ثابت، هر سه تا چهار هفته یک بار باید به مطب مراجعه کنید تا فشار روی دندان ها توسط ارتودنتیست تنظیم شود.

در طی درمان ارتودنسی مراجعه منظم، رعایت بهداشت عالی دهان و دندان ها و همکاری مطلوب بیمار از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

استفاده از نگهدارنده ها

بعد از درمان ارتودنسی ثابت، بریس ها از دهان خارج می شوند. اما چون هنوز موقعیت دندان ها به طور کامل تثبیت نشده است، از نگهدارنده ها استفاده می شود تا دندان های بیمار در موقعیت صحیح باقی بمانند.

 

مراحل ذکر شده، ترتیب کلی در درمان ارتودنسی های معمولی است اما جزئیات این مراحل با توجه به روشی که انتخاب می شود، ممکن است متفاوت باشد. با این که درمان ارتودنسی از همان ابتدا طرح و برنامه ریزی می شود اما ممکن است در طی درمان، برای کسب نتیجه درمانی مطلوب تر نیاز به ایجاد تغییراتی در طرح درمان اولیه باشد. برای این که فرایند درمانی دندان هایتان بدون نقص و کاملا مطمئن پیش برود، به ارتودنتیست خود اعتماد کنید.

 

برچسب ها: بدون برچسب
0

یک دیدگاه بنویسید

* آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code